Roosendaal

Allereerst willen wij opmerken dat dit nog geen masterplan is, maar een algemene schets van wat het college voor ogen heeft over het wonen, welzijn en de zorg van haar burgers. Een stuk vanuit het college dus en weer gaat de droom van de kaderstellende raad aan duigen.

Om maar eens te beginnen bij wonen.

Er wordt gesteld dat de behoefte aan zorgwoningen/wooneenheden met ca. 1.250 toe zal nemen naar 2.600, bijna een verdubbeling. Klopt dit cijfer eigenlijk wel? Aangezien niet slechts de extramoralisatie een rol zal spelen, maar de vergrijzing, of beter, de dubbele vergrijzing fors zal toenemen. Mensen worden steeds ouder. En omamaatje (een sesamstraatterm voor overgrootmoeder) van 95 heeft vaak nog levende dochters, de oma's van bijvoorbeeld 75 jaar.

De realisatie van deze wooneenheden staat nu al onder druk, omdat woningcorporaties zelf al aangegeven hebben feitelijk niet te kunnen bouwen binnen hun budget voor dit soort woningen. Ik verwijs daarbij naar de bijeenkomst vorig jaar van de woningcorporaties, waarbij zij dit zelf aangaven.
Ook al stellen zij mee te willen werken aan de realisatie van dit masterplan op woongebied, zonder budget is dat een schot in de lucht. Of de gemeente moet van zinnen zijn mee te financieren?!
Bovendien zouden deze woningen binnen een bepaalde straal moeten verrijzen. De zogehete woonservices zones.

Hoe had het college dit zich voorgesteld?

Het credo was toch steeds, zolang mogelijk zelfstandig blijven wonen in de eigen vertrouwde omgeving. Hieruit hebben wij altijd verstaan, in je eigen woning. Moeten deze mensen nu opeens toch verhuizen binnen de zorgcirkel? Het aangeven van de cirkels laat een eigenaardig beeld zien. Waar is de flat aan de Freiterslaan gebleven? Hoe de toewijzing van deze woningen in zijn werk zal gaan is nergens terug te vinden in het plan. Worden alle bewoners geïndiceerd? En door wie? Of kunnen ook relatief gezonde ouderen binnen de servicezone komen wonen?

Dan het welzijn hoofdstuk.

Het welzijnsgebeuren staat voortdurend onder druk door bezuinigingen van de rijksoverheid, maar ook de gemeente kan er wat van. Onlangs is er nog een motie aangenomen waarin stenen boven mensen werden verkozen. De woonservices zones zullen toch bewoond worden door mensen met velerlei lichamelijke, geestelijke of psychische beperkingen. Dat betekent een zorgvuldig en overwogen welzijnsaanbod. Maar de bezuinigingen dwingen tot prioriteiten stelen. Voor wie doen we nog wel wat en voor wie niet?? Maar een blinde heeft niets aan een mogelijkheid tot een potje biljarten voor 55 plussers!

Onze grootste zorg, is de zorg.

In de toekomst haast synoniem aan luxe. Veel producten staan onder grote bezuinigingsdruk. We bedoelen middelen om zelfstandig te functioneren als, rollators, vergoeding zorgtaxi, medicijnen, de tandarts, ja, zelfs de huisartsenvergoeding ligt onder vuur. Bij de thuiszorg regent het opzeggingen van mensen die deze zorg niet meer kunnen betalen. Het gevolg, de ontslagen zijn ook al in volle gang. Door alfahulpen wordt nu al waargenomen dat mensen, die echt niet zonder deze hulp kunnen, maar hun portemonnee huilt, zelf maar wat aanmodderen. Vervuiling wordt geconstateerd, medicijnen worden vergeten in te nemen. Taken die niet tot die van de alfahulp behoren worden uit menselijkheid toch maar door hen gedaan. Maar wat als er een alfahulp komt die zich strikt aan het alfaprotocol houdt?? Die kans is erg groot door vaak wisselend personeel, zeker bij de thuiszorg. Fouten loeren om de hoek. Wie beginnend dementerend is wordt nu nog opgemerkt in het verzorgingstehuis, want daar houdt 24 uur per dag iemand en oogje in zeil. Zelfs als mensen een beetje door het gebouw wandelen worden ze opgemerkt. En omdat men er die mensen goed kennen, weet men ook in te schatten hoe het met die mens ervoor staat. Als straks de zorg slechts op aanvraag geschiet in de woonzone, zullen mensen ook veel momenten van de dag alleen zijn. En wie signaleert dan op tijd de geestelijke gesteldheid van de bewoner? De brandweer misschien? Als opa midden in de zomer vuurtje stookt in het aanrecht omdat hij van mening is dat de waterleiding bevroren is?

Marktwerking.

Volgens het plan zal er ruimte zijn voor meerdere aanbieders, zowel op wonen, welzijn en zorggebied.
Er zullen convenanten worden gesloten met de aanbiedende partijen. Een convenant is een meerjaren aangelegenheid. Dat is een reden waardoor het niet rijmt met de heilige koe, de markt. En ten tweede. Een aanbieder stopt niet voor niets energie en geld in een plan, als dit voor korte duur is en bovendien niets opbrengt. Investeren zullen ze wel willen, maar er zal ook wat voor terug moeten komen. Op de markt geldt, voor wat hoort wat, en voor niks gaat de zon op. Liefdadigheid staat niet in hun woordenboek. Als dat betekent dat van marktwerking niets terecht zal komen juicht de SP dat van harte toe.
Het lijkt al met al een prachtig plan, maar staat naast de werkelijkheid van alle dag. De SP wordt vaak verweten erg utopisch te zijn. Wij zijn daarom blij dat we die bal nu eindelijk eens terug mogen kaatsen.

Gabriëlle