Roosendaal

Eerste (schriftelijke) termijn SP fractie.

Roosendaal 3 april 2005.

Toen we aan de voorbereiding van deze algemene beschouwingen begonnen zijn we gestart met eens na te lezen wat onze fractie één jaar geleden bij de eerste beschouwingen in de nieuwe opzet had gesteld. Dat bleek verrassend actueel.

Vorig jaar waren begonnen met te schetsen hoe naar ons idee de stad er voor stond en vervolgens zijn we ingestoken op een 4 tal kernpunten:
1 een sociaal Roosendaal
2 een stad om te wonen en te werken
3 een stad waar je kunt sporten en recreëren 4 een stad waar je kunt leren enwilt (ver)blijven.

In de beschrijving van de toestand van Roosendaal anno 2004 schreven we:
"Vraag aan een willekeurige Nederlander waar hij het eerst aan denkt bij Roosendaal en een grote kans dat hij zal zeggen: "het spoor". Onze positie als grensstation en knooppunt van oost-west en noord-zuid verbindingen heeft lang (150 jaar!) het gezicht van Roosendaal bepaald. Het spoor bracht ons cultuur en welvaart en zorgde ook voor werkgelegenheid. Vraag een willekeurige Roosendaler waar hij het eerst aan denkt bij ?het spoor? en dikke kans dat hij als eerst zal zeggen: "overlast". De huidige ontwikkelingen van het spoor dreigen Roosendaal uitsluitend met de negatieve kanten van het spoor te laten zitten. Niet Roosendaal maar Breda positioneert zich met de HSL verbinding als het toekomstig internationaal spoorweg knooppunt. De poort naar Europa en vanuit Europa de poort naar Nederland. Roosendaal blijft opgescheept met het goederenvervoer met alle gevolgen van dien. Op de wat langere termijn is duidelijk dat de ontwikkeling van het Spoor-Havengebied een kans is voor Roosendaal om de stad nieuw elan te geven. Echter zonder de medewerking van NS zal dit nooit lukken. Wij zijn afhankelijk van NS, maar we moeten ons ook bewust worden dat NS ook afhankelijk is van ons. Het vervoer van allerlei gevaarlijke stoffen gaat dwars door Roosendaal. Handhaving is o.i. een tot nu toe onderschat instrument om onze positie bij NS te versterken."

Dat schreven wij dus exact een jaar geleden. Op de zaterdag voor Pasen 2005 kopt BN de Stem op de voorpagina: "ROOSENDAAL SPOORSTAD AF". In het artikel wordt uitgebreid ingegaan op het dreigend verdwijnen van de intercity verbindingen en op de teloorgang van Roosendaal als spoorstad ten koste van de HSL stad Breda.

Wij vervolgden onze algemene beschouwingen in 2004 met een stukje over de teloorgang van Roosendaal als het regionale koopcentrum. We schreven onder meer:
"Lange tijd profileerde Roosendaal zich als HET regionale koopcentrum van West Brabant. En sinds we ons winkelhart van Molenstraat en Oude Markt steeds verder zuidwaarts schoven en met Nieuwe Markt, Rozelaar, Passage en Biggelaar mooie moderne winkelcentra maakten hadden we ook lange tijd die regionale winkel functie. Maar de laatste jaren zien we stagnatie, leegstand en achteruitgang. De grootwinkel bedrijven blijken net zo makkelijk ook vestigingen te openen in bijvoorbeeld het nieuwe winkelcentrum in Etten-Leur, dat na de omlegging van de A58 plots een supermodern centrum heeft gekregen. Dit nieuwe koopcentrum beconcurreert zomaar ineens Roosendaal."

In dezelfde BNdeStem van zaterdag 26 maart 2005 stond op pagina 5 een fraaie luchtfoto van het nieuwe centrum van Etten-Leur met als titel "Harttransplantatie Etten geslaagd".

In de beschouwing van vorig jaar namen we ook een stukje op over wat Roosendaal nu aan bestuur nodig heeft en hoe we worstelden met de Roosendaalse binnenstad:
"Wat Roosendaal nu nodig heeft is een krachtdadig gemeentebestuur dat met een visie de opkomende problemen het hoofd weet te bieden en een koers voor de toekomst weet uit te zetten. Wat Roosendaal echter heeft is een gemeentebestuur dat op de wat verlopen winkel past en zich het hoofd op hol heeft laten brengen door een projectontwikkelaar die Roosendaal "op de kaart wil zetten" door een race aan te gaan om de gunst te winnen van de per definitie trouweloze funshoppende consument.

In onze oude binnenstad liggen de kansen voor het oprapen. Het gemeentebestuur moet de regie pakken van ontwikkelingen rond de St Jan en het Tongerloplein. Daar ligt namelijk niet alleen daadwerkelijk fysiek maar ook in overdrachtelijke zin het hart van onze stad en niet bij de Stok, dat is buitengebied en daar hoort slechts een buitenbad en geen nieuw kitscherig "outlet-village". Laten we weer een warm kloppend sociaal cultureel hart krijgen in ons mooie Roosendaal. De energie van het gemeentebestuur moet erop gericht worden meer op deze wijze de regio functie van Roosendaal vorm te geven.

Tijdens de reguliere raadsvergadering van maart 2005 hebben we het uitvoerig gehad over de toekomst van de gokhallen op het Tongerloplein. De PvdA fractie opperde voorafgaand aan dat raadsdebat dat we een werkgroep hiervoor zouden moeten oprichten. Dat mogelijkheid van een extragokhal op het Tongerloplein was vorig jaar nog niet in beeld.. Zo is er zeker af en toe een nieuwe stommiteit van het college waar we ons kwaad over moeten maken, maar veel is toch met dit college: weinig nieuws onder de zon.

Is er dan niets nieuws te melden? Hadden we net zo goed onze beschouwingen van 2004 integraal over kunnen schrijven? Nee want er is wel degelijk iets grondig veranderd in Nederland , en ook in Roosendaal: Een ernstige verharding van het algemene politieke klimaat. De commotie die in Nederland ontstond na de brute moord op columnist Theo van Gogh is ook niet onopgemerkt aan Roosendaal voorbij gegaan. De spanningen tussen autochtonen en allochtonen kreeg in Roosendaal zijn concrete vertaling in een langdurig conflict over het gebruik van een buurthuis, de Wieken in de wijk Kroeven.

Is het toevallig dat zich hier een conflict over ontwikkelde? Niet helemaal toevallig menen wij. De samenstelling van de bevolking van Kroeven is een indicatie: Het hoogste percentage op één na in de Roosendaalse wijken van Marokkaanse Roosendalers; 11% in heel de wijk en 16 % in Kroeven zuidwest

Statistisch is het percentage jeugd slechts licht boven het gemiddelde van Roosendaal. Maar de indruk bestaat dat met name de autochtone Kroevenaar verouderd is en dat de instroom van gezinnen met opgroeiende kinderen, waaronder pubers, nu net veel buitenlandse gezinnen zijn waaronder veel Marokkaanse. Hoe het ook zij, heel nadrukkelijk vroegen Marokkaanse jongeren om een plek in het buurthuis. En die kregen ze niet. Wel is enige jaren geleden het stedelijke jongeren centrum Habari gesloten een jongeren centrum waar nu net juist de Marokkaanse jeugd veel gebruik van maakte. Je hoeft toch echt geen groot geleerde te zijn om hier de verbanden te zien.

Het ergert de SP al langer dat áls we het een keer in de gemeentepolitiek over de jongeren hebben het dan in de regel gaat over overlast. Dat is natuurlijk een volstrekt verkeerd vertrekpunt. Als we ons pas om de jeugd gaan bekommeren als we er last van krijgen zijn we echt verkeerd en te laat bezig. Het stedelijk jeugd- en jongerenwerk mag niet langer een ondergeschoven kindje zijn in de Roosendaalse politiek.

Naar ons idee zal dit prioriteit moeten krijgen in de Roosendaalse politiek in de komende tijd: Hoe hanteren we de spanningen onder en tussen verschillende bevolkingsgroepen, en met name daarin oog voor de positie van jongeren. Dit heeft raakvlakken met verschillende beleidsvelden: volkshuisvesting, jongeren werk, verplaatsing moskee?n, kansen van het onderwijs, visie op de oude binnenstad enz.

Vanwege de broodnodige consistentie sluiten we verder graag aan bij de thema?s die wij reeds vorig jaar noemden.

We actualiseren onze inbreng van vorig jaar: De SP wil een socialer Roosendaal. (thema 1) Onze kritiek op de nieuwe bijstandwet staat nog steeds. Werken met behoud van uitkering wijzen we principieel af. Bij werken hoort een loon anders heb je het over slavernij. Ook als het gaat om het toezicht in onze stad; stadswachten verdienen een fatsoenlijk CAO salaris. De op winst beluste integratiebedrijven kunnen we missen als kiespijn. Er is naar ons idee (laaggeschoold) werk zat in de stad te doen: Stratenmakers en werkers in de groenvoorziening. Laten we mensen opleiden tot volwaardige vaklui in deze beroepen en ze in het gemeentelijk aannemingsbedrijf in laten stromen. Dit GA moet weer als een volwaardig gemeentelijk bedrijf de enorme achterstanden in gaan lopen. Het is teleurstellend te moeten lezen, in het antwoord d.d.22 maart 2005 op een commissie vraag hierover, dat het college over de positionering van het GA niet verder komt dan afwachten. Problemen vooruitschuiven, oplossingen uitstellen dat is kennelijk de werkwijze van dit college. Het op orde brengen van het openbaargebied zou prioriteit nummer één zijn. Het was hót item waarmee de Roosendaalse Lijst de verkiezingen won. Nu we het laatste jaar van deze coalitie periode in gaan moeten we vaststellen dat er niets is waar gemaakt van de beloftes op dit terrein. Integendeel. De achterstanden zijn alleen maar groter geworden en de stad is meer verloederd dan ooit. (thema 2)

Bij ons tweede thema een stad om in te wonen en te werken, behoort natuurlijk ook het punt van de volkshuisvesting. Hoewel alle onderzoeken, ook onze eigen Roosendaalse monitor, aangeven dat er gebouwd moet worden voor de onderkant van de markt, leidt dit theoretische inzicht niet tot een omslag in de praktijk. Verouderde plannen als bijvoorbeeld de aanpak in de Kroeven worden gewoon door gezet. Volgens de SP moet hier nodig een koerswijziging worden afgesproken. De raad zou hier duidelijke kaders moeten stellen en zijn verantwoordelijkheid voor het bestrijden van de woningnood moeten oppakken.

Over de andere helft van dit thema "werken" merken we op dat het college zich zelf in een moeilijke positie heeft gebracht door de ontwikkeling van Borchwerf 2 tegelijk met de opgave voor revitalisering Majoppeveld en Borchwerf 1. Een "en en strategie" zoals het college voor staat kan volgens ons nooit een succes worden omdat in deze vrije markt economie ondernemers altijd zullen kiezen voor de makkelijkste en goedkoopste weg. Nieuwe uitgifte van bedrijfsgrond zal altijd de revitalisering bemoeilijken zo niet onmogelijk maken. Maar nu eenmaal de weg is ingeslagen van Borchwerf 2 zou het college op z?n minst in regionaal verband samen met de gemeente Moerdijk moeten optrekken en moeten ijveren voor het afblazen van Moerdijkse Hoek. In West Brabant is nu wel nieuw bedrijven terrein genoeg.

Bij ons derde thema "een stad om te sporten en te recreëren" stonden we vorig jaar uiteraard stil bij de toestand van het zwembad de Stok. De ontwikkelingen die we daarin het afgelopen jaar hebben gezien stemmen ons tweeslachtig: Enerzijds zijn we blij dat de nieuwe directie met ons van mening is dat een echt buitenbad mee zal helpen de negatieve spiraal om te buigen. We hebben daarin vertrouwen. Anderzijds is het teleurstellend dat het dossier amper is opgeschoten. Er was alleen nieuws door tegenslag van technische aard. Ook teleurstellend is dat de rest van de Roosendaalse politiek nog steeds niet bereid is toe te geven dat zij hier in het recente verleden de plank volkomen hebben misgeslagen. Buiten de SP waren immers alle partijen voor de bouw van dit te kleine zwembad. Het zou naar de bevolking politiek correct zijn om je excuus eindelijk eens aan te bieden over deze gigantische miskleun. We blijven echter de moed er in houden en hopen er op dat de al jaren gevraagde koerswijziging er komt: de bouw van een echt buitenbad. Langer uitstel maakt de politiek alleen maar meer ongeloofwaardig en zal de kloof tussen burgers en bestuur weer ernstig vergroten en verdiepen.

Ons laatste thema een stad om te (ver)blijven, heeft betrekking op het onderwijs. We moeten de jeugd zien te binden aan onze stad. Helaas zijn pogingen om hoger onderwijs naar Roosendaal te halen nog niet gelukt maar we moeten daarop in blijven zetten. De SP steunt tenslotte het college in de planvorming voor nieuwbouw van het Jan Tincollege en de bijbehorende ontwikkelingen in het Noord Oost Kwartier. In de oplossing van het, door milieu defensie en omwonenden terecht aangeven, conflict tussen deze nieuwbouw en te grote milieu vervuiling van de A58 moet naar ons idee gezocht worden naar het aanpakken van de overlast van de rijksweg. Bijvoorbeeld een 80 km er van maken. Bijkomend voordeel daarvan is dat de zo gewenst afslag naar het ziekenhuis dan ook eerder mogelijk wordt. Uiteraard heeft dit ook alles te maken met de discussie over de wenselijkheid van de Noord Oost tangent.

Tenslotte het behouden van voldoende ROC afdelingen of vestigingen in Roosendaal moet het college voortvarend aanpakken. Goede (middelbare) beroepsopleidingen kan dan bij gebrek aan hoger onderwijs tenminste nog iets goed maken voor Roosendaal op onderwijs gebied.