Roosendaal

Woensdag 1 februari 2006 - HEERLE – Veel wijzer zijn de bezoekers aan het armoededebat van Caritas in De Afspanning in Heerle gisteravond niet geworden. Bijna alle politieke partijen lieten na oplossingen aan te dragen om de almaar groeiende armoede te lijf te gaan.

Lange tijd zat er kraak noch smaak aan het debat. In de lange aanloop naar de forumdiscussie deden alle partijen uitgebreid het woord over hoe zij tegen het armoedevraagstuk aankijken.

Lijsttrekker Ton Schijvenaars van D66 kwam nog het meest verrassend uit de hoek met zijn persoonlijke accountant en persoonlijke coach. De eerste moet bekijken hoe iemand een zo’n hoog mogelijke uitkering uit het vuur kan slepen (door een beroep te doen op allerlei regelingen), de tweede helpt de persoon door het oerwoud aan regelgeving.

Lijsttrekker Jan Peeters van GroenLinks kon dat absoluut niet waarderen. „U spreekt neerbuigend en met een superioriteitsgevoel dat ik absoluut ongepast vind.“

Schijvenaars ging in de tegenaanval en vertelde dat toen hij voorzitter van Humanitas was, hij hetzelfde deed via het maatjesproject. „Je helpt iemand door na te gaan wat hij nodig heeft. Het gaat om de inhoud, niet om de vorm of welke term je eraan meegeeft.“

Vanuit het publiek werd geopperd om een Roosendaalpas in te voeren. Maar daar voelden alle partijen niets voor. Te stigmatiserend, omdat dan meteen duidelijk is welke mensen op een sociaal minimum zitten. Marijn ten Harmsen van der Beek (VVD) vond bovendien dat niet de politiek moet beslissen of mensen korting krijgen op bijvoorbeeld een toneelvoorstelling, maar dat mensen zelf de keuze moeten hebben wat ze met hun geld doen. „Ik erger me daar mateloos aan.“

Peeters stelde echter dat mensen door armoede juist de vrijheid ontberen om keuzes te maken.

Jac Bosman van de voedselbank was benieuwd of alle politici een dagje mee wilden lopen om de problematiek met eigen ogen te aanschouwen. Alle partijen stemden in, behalve D66.

Schijvenaars stelde dat al enige malen te hebben gedaan en tijd te willen vrijmaken om mensen persoonlijk te helpen. Vanuit de zaal werd gekscherend om zijn telefoonnummer geroepen.

Miranda Laanen van de Roosendaalse Lijst en Ad Mol van het CDA vonden dat de gemeente Roosendaal al aardig op weg was met haar armoedebeleid. „Er is een beleid, dat was er vier jaar geleden niet. Maar er moet zeker nog veel gebeuren“, aldus Laanen.

Paul Klaver van de PvdA benadrukte nog eens dat veel mensen nog niet worden bereikt. Hij pleitte voor nog meer samenwerking tussen instanties om mensen niet buiten de boot te laten vallen. Hugo Polderman van de SP vond dat er nog veel meer voorlichting moest komen om minima erop te wijzen waar ze terechtkunnen voor hulp. „Velen kennen nog steeds niet de weg. Bovendien moet je je schamen dat er nog steeds mensen zijn die niet rond kunnen komen en aangewezen zijn op voedselbanken.“ Iets waar GroenLinks, de Roosendaalse Lijst en D66 het van harte mee eens waren. „Er gebeurt nog veel te weinig“, aldus Polderman.

Ten Harmsen van der Beek had het toen wel met zijn collega’s gehad. Eerder waarschuwde hij al voor een zieligheidsdiscussie, terwijl hij van mening was dat door mensen weer aan het werk te helpen de problemen vanzelf worden opgelost. „Ja, het is allemaal een schande. Maar u draagt geen enkele oplossing aan. Je kunt niet alles oplossen door met zakken geld te smijten. Wij bieden juist structurele oplossingen.“ Hij haalde zich meteen de woede van het publiek op de hals. „Ach man, je weet niet eens wat armoede is“, schreeuwde een vrouw luidkeels.

Toch vond Ten Harmsen wel steun bij het CDA. „Een voedselbank, dat is kortetermijnwerk. Je moet het juist zien in werk.“

Klaver memoreerde nog eens fijntjes aan de raadsvergadering waarin de VVD weigerde extra geld voor werkenden beschikbaar te stellen die net boven het bestaansminimum zitten.

Bron: BN DeStem