Roosendaal

Voor de zevende keer op rij heeft de SP in Roosendaal de gemeenteraadsverkiezing gewonnen. En als we in de reeks alle andere verkiezingen van provincie tweede kamer en europa betrekken zien we ook alleen maar een stijgende lijn.
Vergeleken met de laatste gemeenteraadverkiezing van 2002 gingen we van 1963 naar 2785 stemmen, van 6,6% naar 9,2%. In zetels is dat van 2 naar 3.

Wat hier het meeste opvalt is de gestage groei van de partij. Het is geen spektakel. Van 2 naar 3 zetels is sommigen wat tegen gevallen. Gehoopt was op een verdubbeling. Het zat er ook best dicht bij. Het is sneu voor onze kandidaat op 4. Met Kjell hadden we een goede verjonging van de SP in de raad kunnen bewerkstelligen. Maar de noodzakelijke verjonging in de partij is met deze uitslag niet uit beeld gebracht. Immers ons devies blijft: geen fractie zonder actie; en het buitenparlementaire werk eist voldoende mankracht op. We kunnen nog veel aanwas ook van jongeren voor bestuur en actie gebruiken. Maar daarover later meer. Terug naar de analyse over de uitslag.

We zien een gestage maar constante groei, geen jojo-effecten zoals bij de meeste andere partijen. Alleen het CDA deelt het constante met ons, maar zij gaan de andere kant op en verliezen alleen maar elke keer weer terwijl wij juist elke keer winnen.
De PvdA heeft nu spectaculair gewonnen, van 3 naar 8 zetels, en even spectaculair heeft de RL verloren van 12 naar 8. Vorige keer ging de RL van 6 naar 12 en was toen de grote winnaar. Het is zeer aannemelijk dat de winst van de PvdA voor het allergrootste deel komt uit het verlies van de RL. Die kiezers zijn gewoon overgelopen. Opmerkelijk is dat de winst van de PvdA niet ten koste is gegaan van de groei van de SP. Het blijkt dus dat er weinig zuigkracht is vanuit de PvdA naar onze kiezers. Dat is een positief gegeven. GL heeft daar wel last van gehad. Zij verloren een fors aantal stemmen en die zullen, naast voor een deel naar ons, vooral naar de PvdA zijn gegaan.

De SP blijkt daarmee dus een stabiele partij. Dat geeft ook hoop voor de toekomst. Een andere jojo is D66 dat na 3 periodes tevergeefs geprobeerd had een zetel te veroveren nu wel door een enorme opgeblazen campagne de kiesdrempel haalde; geheel tegen de landelijke tendens in.

De SP zal de college onderhandelingen in gaan met als insteek dat de kiezer duidelijk heeft gemaakt een ander beleid te wensen. Een ruk naar links zou je het gerust mogen noemen. Dat moet gehonoreerd worden. De keuze ligt bij zowel de PvdA als de RL. Samen hebben die 16 zetels dat is slechts twee verwijderd van een meerderheid. Gewoon doorgaan met de coalitie van RL CDA en PvdA doet geen recht aan de kiezers uitspraak. We zullen dus aandringen op een progressief college van PvdA als grootste met de RL en steun van de linkervleugel van de raad SP GL en wie weet D66. Laat het CDA maar eindelijk eens keer zich bezinnen op haar toekomst. De VVD kan wat ons betreft nog wel een periode in de oppositie blijven. Hopelijk raken ze daar na tweede kamer verkiezingen volgend jaar ook landelijk. Dat zou een zegen voor het land zijn.