Roosendaal

De collegepartijen (PvdA, VVD en Roosendaalse Lijst) hebben afgelopen dinsdag de bijdrage van de SP voor het begrotingsdebat gesaboteerd door de vergadering na de eerste termijn te stoppen.

Hierdoor was het niet mogelijk dat wij met de andere fracties in debat zouden gaan over mogelijk in te dienen moties van de SP over o.a. het armoedebeleid, het cultuurbeleid, openstelling buurthuizen voor jongeren, sociale woningbouw in Spoorhaven, meer aandacht voor achterstallig onderhoud voor grijs (straten), maar ook voor groen en het bus- en trienvervoer in en om Roosendaal.
Op deze wijze werd de voorbereiding van de SP fractie ruw verstoord door een brute ingreep van de meerderheid van de commissie in de normale vergaderdiscipline.
Ondanks protesten van alle oppositiepartijen beëindigde de voorzitter (Bernadette Zijp, ook PvdA) de commissievergadering en bleven de protesten ongehoord.

Ik heb zelden zo'n staaltje van meerderheidsdictatuur meegemaakt. De PvdA, die bij monde van Paul Klaver de mond vol heeft van dualisme, samenwerking en synergie heeft zich wat mij betreft op alle drie deze terreinen gediskwalificeerd.
Het was fatsoenlijk geweest als de collegepartijen tijdens eens schorsing even overlegd hadden met de andere partijen dan waren we er echt wel uitgekomen. Nu heeft dit gedrag een zware wissel getrokken op het begin van het begrotingsdebat op 9 november a.s.