Roosendaal

Tineke Claessens heeft namens onze fractie heeft op 6 oktober 2009 de volgende vragen gesteld.

Het is al geruime tijd een onderwerp in de pers, aandacht voor gedwongen huwelijken door en voor meisjes uit migrantengemeenschappen.
De meisjes die samen met de ouders op vakantie gaan en in het land van oorsprong gedwongen moeten trouwen.
Het kan bijna niet anders dat dit ook in Roosendaal gebeurd.
Deze meisjes hebben het recht op het zelf kunnen beslissen of en met wie ze willen trouwen.
Persoonlijke vrijheid en het recht op zelfbeschikking vormen de grondslag van alle mensenrechten.
Dit sluit ook aan op de kernvisie van de SP: Menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit.

De fractie van de SP heeft de volgende vragen:
1. In Rotterdam is een onderzoek gestart door Politie en Justitie en in navolging wil ik u vragen
om in Roosendaal ook maatregelen te treffen om gedwongen huwelijken tegen te gaan.
Is dat mogelijk, zo ja hoe dan, zo nee waarom niet?
2. Wij willen graag dat de gemeente Roosendaal samen met Scholen, Politie Maatschappelijk
werk, GGD en andere relevante organisaties voorlichtingen gaan geven aan de meisjes maar
ook aan de ouders.

Daarop zijn door de wethouder de volgende antwoordengekomen

1. De Wet tegengaan Schijnhuwelijken biedt juridisch mogelijkheden om een in het buitenland gesloten huwelijk in Nederland niet te erkennen en te registreren wegens strijd met de openbare orde.
Op grond van dezelfde Wet kan de Gemeente Roosendaal weigeren om in Nederland een huwelijk te sluiten.
Daarnaast is er in Nederland de normale huwelijkswetgeving en het Internationale huwelijksrecht.
Ook met behulp van deze regels kunnen wij een in het buitenland gesloten huwelijk weigeren te erkennen en te registreren of kunnen wij weigeren in Nederland een huwelijk te voltrekken.
De huwelijkswetten stellen leeftijdsregels en instemmingregels.
Meer dan eens hebben wij op grond hiervan een buiten Nederland gesloten huwelijk geweigerd te erkennen en te registreren.
Ook zijn er in Roosendaal situaties bekend, dat wij niet zijn overgegaan tot huwelijksaangifte wegens te jonge leeftijd van de beoogde bruid.
Hoewel al deze regelgeving tezamen effectief kan zijn tegen huwelijksdwang is het niet te voorkomen als meisjes de juiste leeftijd hebben en als het ontbreken van huwelijksinstemming door ons niet aantoonbaar is.
Het Rijk is daarom voornemens om deze regels aan te scherpen, ander andere door de leeftijdsgrenzen op te trekken.
Naast de juridische mogelijkheden kent Roosendaal ook maatschappelijke structuren. Gedwongen huwelijken betreft veelal jonge meisjes die nog op school zitten.
Hiermee komen de eerste signalen vanuit deze jonge vrouwen die zich zorgen maken over bijvoorbeeld een naderende vakantie in eigen land, op school terecht.
De bestaande structuren voor het opvangen van zorgwekkende signalen zijn toereikend om dit op te vangen.
Op scholen zijn Zorg Advies Teams, die gekoppeld zijn aan het veiligheidshuis.
Daarnaast kennen we het Steunpunt Huiselijk Geweld waar men ook terecht kan en uiteraard de politie.
2. Huwelijksdwang valt onder eergerelateerd geweld. Er zijn reeds diverse landelijke organisaties die voorlichting op dit gebied verzorgen, mede gestimuleerd door het Rijk. Momenteel hebben wij geen signalen dat extra voorlichting en/of actie nodig is binnen de Roosendaalse samenleving. De landelijke campagnes zijn ons inziens toereikend.