Roosendaal

De laatste tijd timmert Paul Klaver (fractievoorzitter van de PvdA fractie in Roosendaal) fors aan de weg met analyses en andere bezweringen over de volgens hem zo noodzakelijke samenwerking in West Brabant. Er wordt veel geschreven en veel gepraat en vergaderd, maar wat is nu de praktijk, wat merken de inwoners van Roosendaal en West Brabant hiervan? En vooral waar moet die samenwerking toe leiden, wat is de visie op de toekomst van West Brabant? Is ons enig bestaansrecht onze ligging tussen Rotterdam en Antwerpen en daarmee onze logistieke mogelijkheden of zijn er ook andere opties? Aan die vraag is Klaver kennelijk nog niet toe. Zijn pleidooi is vooral procedureel. De oproep is: “Werk vooral samen het doet er niet toe waaraan”. Hoewel ons dat een wat beperkte oproep lijkt, toch een reactie op die procedurele aanpak en vooral enige voorbeelden over (gebrek aan) samenwerking in de praktijk.

In BN/De Stem van heden (12 februari 2009) staat een artikel genaamd “Stevige impuls voor de Dijken”.
De inhoud van het artikel betreft voornamelijk de vervanging van het woonzorg-centrum Bloemschevaert door een complex van 284 woningen. Ook wordt ingegaan op plannen om het Dijkcentrum aan te passen aan de eisen van deze tijd.
Bij het laatste doet wethouder Jongmans naar het idee van de SP fractie een merkwaardige uitspraak en doet hij het adagium van dit college “Uitvoering voorop” naar ons idee geen goed.
Hij stelt dat de ondernemers van het Dijkcentrum met renovatieplannen rondlopen en dat zij eerst het debat over een mogelijke mega supermarkt afwachten.
Deze laatste opmerking bevreemdt de SP fractie daar de besluitvorming over de mega supermarkt duidelijk is